çəngələmək

f. Pəncəsi ilə tutmaq, tutub götürmək. Müxbir iki əli ilə saçlarını çəngələyərək qapı ağzındakı stul üstünə yıxıldı. Ə. M.. <Səməndər> çəngələdiyi otu tüstülənən papirosun üstünə atdı. . B. Bayramov.